Dostum dediğim insanlar…

Dostum dediğim insanlar…  27.11.2011 (Saat: 18.15)

Dostum dediğim insanlar

Çıkın saklandığınız yerden

Mezar taşları kadar sessizsiniz

Bir o kadar hissiz

Kalleşçe yapılan kavganın

Ortasındaki bir insan çaresiz.

Ey dostum dediğim insanlar,

İnancınıza karşılık şeref bahşettikleriniz

Zorbalık yapsa bile, 

Görmezden gelmek midir sizin temel öğretiniz.

—-

Hoşçakalın dostum dediğim insanlar,

Yüreğime kazınmış ihanet

Hoşçakal…

İnançlar üzerine taht kuranlar

Ve bu tahtta oturanlara köle olanlar..

Kendini taçlandıran ellere tükürenler,

Ve rahmet diye o tükürüğü yüzlerine gözlerine sürenler

Hoşçakalın…

Yüreği ihtirasla dolup taşarken

Erdemli olduğunu sananlar,

Siz de hoşçakalın…

Ve merhaba, hiç pörsümeyen umut..

Merhaba…

 M. Sayarlıoğlu

 

Prof. Dr. Mehmet SAYARLIOĞLU hakkında

Prof. Dr. Mehmet SAYARLIOĞLU Hayat Hikayesi
Bu yazı Şiirleri ve Yazıları kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Dostum dediğim insanlar… için 3 cevap

  1. Mahmut Tokur der ki:

    Keşke hayat insana hüzünlü şiirler yazdırtmasa

  2. Ozan Balakan der ki:

    Bilinmez ki
    Hangisi çok acıtır
    Şibli’ nin gülü mü
    Zalimin kılıcı mı
    Bi vefa dost mu
    Amansız felek mi

    • Prof. Dr. Mehmet SAYARLIOĞLU der ki:

      Şibli’nin gülünü bilmeyene
      Hallaç’ın feryadını işitemeyene
      Herdem erdemli olduğunu zannedene
      Gül ne gerek, vefa ne gerek…

Yorumlar kapalı.