Aylık arşiv: Kasım 2015

Kemalat yolculuğunun özü vicdanın özgürleşmesidir, satılık vicdanlar her zaman bu süreci tamamlayamamış vicdanlar arasından çıkar. Tüm gerçek dinlerin hedefi vicdanı özgür hale getirmektir. Dini araçsallaştıran “dindarlar” ise ‘özgür’ değil, ‘suçlu’ vicdandan hoşlanırlar. “Suçlu vicdan” en kolay manüple edilebilen vicdandır, suçluluk … Okumaya devam et →

Toprak, yağmur, ağaçlar, güvercinler hep yolunu gözlesin Sen gelemesen de, rüzgara karışıp ulaşmıştır onlara son nefesin… (Rahmetle) (2012)

Toplumların hazan mevsimleri vardır, Baharda bile yapraklar sararmıştır, toprak çoraktır, kuşların boynu büküktür.. Türküler akacak yol arar kendine, Kalpten kalbe uğrar da bir yol bulamaz bazen.. Böyle mevsimlerde de türküsü söylenecekler vardır, Ancak akıl ıssız, vicdanlar hissizdir.. Artık türküler dağlara … Okumaya devam et →

Yürekteki sızısıyla birlikte, Umutsuzluk da sıradanlaşır bazen.. Bazen derin acılar yüzünde bir tebessüm olarak beliriverir.. Umut yüreğin coşkusudur, Kim ki umudu örseler, kalp kırmıştır, gönül yıkmıştır.. (2014)

“Gerçekler ortaya çıktığında utancını nereye saklayacaksın?” sorusu ahlaki değerleri gelişmiş toplumlarda sorulabilecek bir sorudur. Bu soru sorulduğunda toplumda vicdani bir karşılık oluşturmuyorsa, gerçekler ortaya çıktığında suçlu utanmıyorsa problemin odağı toplumdur.. (2014)

İnsanın gerçek değeri masumun terazisinde belli olur. Kendinizi ölçmek istiyorsanız, size bakan bir çocuğun gözündeki ışıltıyı izleyin.. Masum yanılmaz.. Sokakta itilmiş kakılmış bir köpeğin size bakışını hissedin.. Masum yanılmaz.. (2014)