Toplumların hazan mevsimleri vardır,
Baharda bile yapraklar sararmıştır, toprak çoraktır, kuşların boynu büküktür..
Türküler akacak yol arar kendine,
Kalpten kalbe uğrar da bir yol bulamaz bazen..
Böyle mevsimlerde de türküsü söylenecekler vardır,
Ancak akıl ıssız, vicdanlar hissizdir..
Artık türküler dağlara söylenir,
Ama illa ki de söylenir..
Gün gelir devran döner,
Dudaktan söylenen mırıltıların yerini, yürekten söylenen şarkılar alır.
Ve tüm çiçekler coşkuyla halaya durur..
(1.2015)
